Ocharme de mensen die zo'n tuk-tukje hadden genomen naar de rivier ... die moeten echt zwart gezien hebben na aankomst :-) Toen we waren aangekomen op de plaats waar we het bootje moesten nemen vielen we bijna flauw van de stank toen de deuren van ons busje opengingen ... aangezien in de rivier al het water van Siem Reap uitmonde, en er allemaal dode vissen ronddreven was dat niet verwonderlijk. Dan het bootje genomen naar dat dorp waar heel veel arme mensen op het water met vanalles en nog wat leurden (vooral heel jonge kinderen). Ik denk dat daar bij kinderen de eerste woordjes dat ze zeggen niet "mama" of "papa" is maar wel "one dollar lady" :-)
In ieder geval ... 't was een indrukwekkend uitstapje .... wel vreemd om dan terug in uw luxe-hotel te komen. 's Avonds dan gaan eten in de Sofitel bij de ouders van Wim ... dat was de eerste uitgebreide diner van een hele reeks :-)
Woensdag 19 maart
Vandaag een aantal tempels bezocht: Angkor Thom ... wel de moeite ... vooral veel ruïnes maar toch heel mooi, ook heel anders dan alle andere Aziatische tempels.
Ook op een olifant gezeten :-) Ook het olifantenterras en paleis van the Leper King bezocht. En s'avonds, na eerste een duik in het zwembad, naar Angkor Watt gereden om daar naar de zonsondergang te kijken.
Hierna hadden we een buffet met op de achtergrond van die typische lokale dansen ... wat tof is om te zien en doen ... maar als dit de derde keer is begint de fun er wel wat af te gaan ;-)
Donderdag 20 maart
In de voormiddag Ta Prohm bezocht, de tempel waar alles overwoekerd is door boomwortels (aka de plek waar Tombraider met Angelina Jolie werd opgenomen). Dit was persoonlijk mijn favoriet.
Hierna naar de Lady Temple geweest.
In de namiddag zijn we nog eerst naar zo'n typisch toeristische silk-farm geweest waar ze u op vijf minuten rondleiden met de uitleg van hoe heel dit proces verloopt (wat heel interessant is om te zien) om u dan een half uur in de souvenir shop te dumpen waar alles vijf keer duurder is dan op een ander :-)Meteen hierna na de luchthaven gereden waar we een interne vlucht hadden (in een mini-flower-power vliegtuigje) naar Phnom Penh. Hier bleven we alle vier in hetzelfde hotel waar we s'avonds nog maar eens een uitgebreid buffetje gedaan hebben (tegen dit punt in de reis was ik vermoedelijk al een drie-tal kilo bijgekomen, dankzij al dat lekkere eten ;-) )... en dan moe in ons bedje gekropen.
Vrijdag 21 maart
In Phnom Penh hebben we eerst het Paleis gedaan, waar in één of ander klein ruimteke de bewaker mijn toekomst wou voorspellen en na een kleine donatie (uiteraard) en na uit te vissen wat voor lokaal sterrebeeld Wim en ik waren, en na één of ander weird ding waar ik moest bidden met een boekske en weet ik wa nog allemaal ... was het verdikt: dat ik een goede toekomst ging hebben. Ik had misschien net een iets gedetailleerdere beshrijving verwacht maar allé ... beter dat hij alleen 'goed' zegt ipv 'slecht' ;-)
Hierna zijn we naar het nationaal museum gereden en als afsluiter: the killing fields ... de locatie waar de Khmer nog niet zo lang gelden rond de 1.500.000 mensen heeft afgemaakt ... je ziet daar dan al die schedels opgestapeld en mooi gesorteerd... vrouwen, mannen, kinderen, ouderen, blanken, ... en aan hun schedel kan je zien hoe ze vermoord zijn geweest (de ene heeft een verbrijzeling, de andere een kogelgat) ... ik voelde me al een beetje minder heel de dag, maar daar kreeg ik het natuurlijk al helemaal benauwd. En overal waar je loopt in die fields zie je nog stukjes tanden, beenderen, enz liggen. Het vreemdst van al is dat iedereen hier heel neutraal over spreekt, terwijl het toch gaat om hun grootouders, ouders ... de gevangenis zelf is ook de moeite naar het schijnt maar daar hebben we geen tijd meer voor gehad.
Dan zijn we de stad wat gaan verkennen: 
dan terug naar huis. Ter info: als het lijkt dat we niet veel doen op één dag, hier de verklaring: in héél Vietnam is er één autostrade: route 1A :-) al de andere weggetjes (als ge dat al zo kunt noemen) hebben geen rijstroken en iedereen claxoneert bij iéder manouver o.a. naar links gaan, naar rechts gaan, voorbijsteken, ze claxoneren ook als ze een straat passeren, als er iemand wandelt, fietst ... na een halve dag went dit wel (uw natuurlijk overlevingsinstinct om niet alle dagen met hoofdpijn rond te lopen denk ik ;-) ) ... maar door die krammakelijke weggetjes doet ge in Vietnam dus 4 uur om 160 km af te leggen.
en de Cu Chi tunnels (het tunnelnetwerk dat ze tijdens de oorlog gebruikten)
... diezelfde avond vlogen we naar Hanoi (Elisa en Curll bleven nog een dagje).
Hier bezochten we ook Hoan Kiem Lake, Ho Chi Mingh's Mausoleum ('t was net wel de sluitingsdag dus z'n lijk hebben we niet echt gezien), the One Pilar Pagoda.
We bezochten hier ook the Cave of Suprise
De dag erna was wel wat minder ... overdag zag je pas hoe vuil de stad was (Wim zag wél voor de eerste keer in z'n leven een rat en een kakkerlak). Het zijn er allemaal van die wolkenkrabbers enz... maar niks is mooi onderhouden. We hadden graag de brug bezocht tussen de bekende twin towers maar moesten 4 uur wachten en aangezien we terug moesten vertrekken hebben we dit gemist. s'Avonds konden we terug naar Singapore ... Home Sweet Home :-)
