woensdag 26 maart 2008

Cambodja (Kampuchea)

Dinsdag 18 maart

Vertrokken in Singapore naar Siem Reap. Tegen de ochtend aangekomen in hotel Ankoriana en nog wat slaap ingehaald totdat de ouders van Wim aankwamen. Zij zaten een 50-tal meter verder en een drie-tal sterren hoger in dezelfde straat ;-)
Onze eerste bestemming met de gids was een dorp bezoeken op de rivier ... ik had op voorhand heel weinig gelezen over Cambodja dus wist niet echt wat te verwachten ... maar hoe langer hoe dichter we kwamen bij de eindbestemming hoe langer hoe meer ik besefte dat dit het ergste was dat ik al ooit ergens gezien heb. Ten eerste de weg naar daar: ook in Vietnam waren er weinig goede wegen maar dit was een zandweg zoals ik nog nooit gezien had zoveel bulten en putten en al dat stof terwijl aan de zijkant van de baan gewoon allemaal hutjes staan. Van de kindjes die daar londropen heeft de helft zelfs geen kleren aan.
Ocharme de mensen die zo'n tuk-tukje hadden genomen naar de rivier ... die moeten echt zwart gezien hebben na aankomst :-) Toen we waren aangekomen op de plaats waar we het bootje moesten nemen vielen we bijna flauw van de stank toen de deuren van ons busje opengingen ... aangezien in de rivier al het water van Siem Reap uitmonde, en er allemaal dode vissen ronddreven was dat niet verwonderlijk. Dan het bootje genomen naar dat dorp waar heel veel arme mensen op het water met vanalles en nog wat leurden (vooral heel jonge kinderen). Ik denk dat daar bij kinderen de eerste woordjes dat ze zeggen niet "mama" of "papa" is maar wel "one dollar lady" :-)




In ieder geval ... 't was een indrukwekkend uitstapje .... wel vreemd om dan terug in uw luxe-hotel te komen. 's Avonds dan gaan eten in de Sofitel bij de ouders van Wim ... dat was de eerste uitgebreide diner van een hele reeks :-)

Woensdag 19 maart

Vandaag een aantal tempels bezocht: Angkor Thom ... wel de moeite ... vooral veel ruïnes maar toch heel mooi, ook heel anders dan alle andere Aziatische tempels.


Ook op een olifant gezeten :-) Ook het olifantenterras en paleis van the Leper King bezocht. En s'avonds, na eerste een duik in het zwembad, naar Angkor Watt gereden om daar naar de zonsondergang te kijken.

Hierna hadden we een buffet met op de achtergrond van die typische lokale dansen ... wat tof is om te zien en doen ... maar als dit de derde keer is begint de fun er wel wat af te gaan ;-)

Donderdag 20 maart

In de voormiddag Ta Prohm bezocht, de tempel waar alles overwoekerd is door boomwortels (aka de plek waar Tombraider met Angelina Jolie werd opgenomen). Dit was persoonlijk mijn favoriet.

Hierna naar de Lady Temple geweest.


In de namiddag zijn we nog eerst naar zo'n typisch toeristische silk-farm geweest waar ze u op vijf minuten rondleiden met de uitleg van hoe heel dit proces verloopt (wat heel interessant is om te zien) om u dan een half uur in de souvenir shop te dumpen waar alles vijf keer duurder is dan op een ander :-)

Meteen hierna na de luchthaven gereden waar we een interne vlucht hadden (in een mini-flower-power vliegtuigje) naar Phnom Penh. Hier bleven we alle vier in hetzelfde hotel waar we s'avonds nog maar eens een uitgebreid buffetje gedaan hebben (tegen dit punt in de reis was ik vermoedelijk al een drie-tal kilo bijgekomen, dankzij al dat lekkere eten ;-) )... en dan moe in ons bedje gekropen.

Vrijdag 21 maart

In Phnom Penh hebben we eerst het Paleis gedaan, waar in één of ander klein ruimteke de bewaker mijn toekomst wou voorspellen en na een kleine donatie (uiteraard) en na uit te vissen wat voor lokaal sterrebeeld Wim en ik waren, en na één of ander weird ding waar ik moest bidden met een boekske en weet ik wa nog allemaal ... was het verdikt: dat ik een goede toekomst ging hebben. Ik had misschien net een iets gedetailleerdere beshrijving verwacht maar allé ... beter dat hij alleen 'goed' zegt ipv 'slecht' ;-)


Hierna zijn we naar het nationaal museum gereden en als afsluiter: the killing fields ... de locatie waar de Khmer nog niet zo lang gelden rond de 1.500.000 mensen heeft afgemaakt ... je ziet daar dan al die schedels opgestapeld en mooi gesorteerd... vrouwen, mannen, kinderen, ouderen, blanken, ... en aan hun schedel kan je zien hoe ze vermoord zijn geweest (de ene heeft een verbrijzeling, de andere een kogelgat) ... ik voelde me al een beetje minder heel de dag, maar daar kreeg ik het natuurlijk al helemaal benauwd. En overal waar je loopt in die fields zie je nog stukjes tanden, beenderen, enz liggen. Het vreemdst van al is dat iedereen hier heel neutraal over spreekt, terwijl het toch gaat om hun grootouders, ouders ... de gevangenis zelf is ook de moeite naar het schijnt maar daar hebben we geen tijd meer voor gehad.

'savonds terug naar Singapore gevlogen waar we de komende drie dagen de ouders van Wim wat hebben rondgeleid (ook weer veel bars en restaurant gedaan en winkeltjes naturlijk). Zondag zijn we gaan wakeboarden met hen, dat was ook voor ons de eerste keer, en voor mij meteen de laatste. Het is nu donderdag als ik dit typ en nog steeds voel ik me 83 jaar ... elke spier in mijn lijf doet zeer! Al goed dat m'n blijnen op m'n handen al aan het genezen zijn :-) En moest ik nu nog kunnen zeggen dat ik tenminste zoals Wim had kunnen rechtstaan op het board dan had ik misschien nog kunnen leven met de pijn, maar aangezien ik alleen kan zeggen dat ik op mijn buikachter een speedboot heb gehangen is het wat minder ;-)

Hier de fotootjes:










zaterdag 8 maart 2008

Vietnam & Kuala Lumpur

Maandag 25 maart zijn we nog iets gaan eten met Ellie & Will, Alice & Jon en Bettina & Michael als afscheid omdat twee van de dames terug gaan en daarna was het nog een afscheidsfeestje voor diegenen die terug naar Fontainebleau gingen. We spreken met onze reispartner Hugo (Portugees) af om rond 05.10u een taxi te delen naar de luchthaven. Feestje was leuk ... nog lang blijven plakken en de volgende morgend wordt Wim gebeld ... ik hoor hem zeggen "it's raining outside?" gevolgd door "we're on our way" gevolg door "opstaaaaaaaaaaan we hebben ons overslapen" ... in 10 minuten aangekleed en wat laatste zaken ingepakt ... een fantastische start om te vertrekken naar ...

Ho Chi Mingh

Tegen de ochtend daar aangekomen en in de taxi op weg naar het hotel dacht ik even dat het te vergelijken was met Phuket. Dat was tot er een tiental motookes rond de taxi reden. 10 minuten later waren dat er al 20 geworden 5 minuten later 50 en tegen dat we aan het hotel gekomen waren en rondkeken ... you wouldn't believe .... overàl motookes. Sommige met 1 persoon anderen met een hele familie (vader, moeder en twee kinderen) en anderen met ruiten, ijzeren staven, kamerplanten, 10 puppy's ... noem maar op en ge ziet mensen ermee rondrijden op hun motookes.
Dan zijn we de stad wat gaan verkennen:
Reunification Palace (buiten de laatste zaal waar heel wat wordt verteld over de geschiedenis van Vietnam zal ik dit onthouden als de plek waar ik het lelijkste interieur ooit gezien heb)
War Museum (redelijk choquerende foto's gezien en verhalen van mensen gelezen over de foltertechnieken, de gevolgen van de chemische bommen, enz ... maar super interesant om het verhaal van de Vietnam oorlog eens te zien van de zijde van de Vietnamezen in plaats van de zijde van de Amerikanen zoals we in de meeste films zien)

Ben Thanh Market, City Hall

Saigon RiverNotre Dame Cathedral.

S'avonds zijn we in één van de chiquere en duurdere restaurants gaan eten (rond de 2€ voor een hoofdschotel ;-) ) en dan moe in ons bedje gekropen.

De volgende dag arriveerden Alisa (Belize) en haar man Curll en hebben we een daguitstap gedaan naar de Mekong Delta. Hier zagen we de Vinh Trang Pagoda en deden we een boottochtje op de Mekong Delta (eerst eentje met motor daarna een soort van kano op een klein rivierke tussen allemaal bamboe)
s'middags hebben we 'Elephant Ear Fish' gegeten

dan terug naar huis. Ter info: als het lijkt dat we niet veel doen op één dag, hier de verklaring: in héél Vietnam is er één autostrade: route 1A :-) al de andere weggetjes (als ge dat al zo kunt noemen) hebben geen rijstroken en iedereen claxoneert bij iéder manouver o.a. naar links gaan, naar rechts gaan, voorbijsteken, ze claxoneren ook als ze een straat passeren, als er iemand wandelt, fietst ... na een halve dag went dit wel (uw natuurlijk overlevingsinstinct om niet alle dagen met hoofdpijn rond te lopen denk ik ;-) ) ... maar door die krammakelijke weggetjes doet ge in Vietnam dus 4 uur om 160 km af te leggen.
s'Avonds hebben we een Water Puppet Show gezien ... toen bleek dat dat van die houten poppekes waren die op water dansten en dat alles in het Vietnamees gezongen en verteld werd vreesde ik even dat dit de langste 50 minuten uit m'n leven gingen worden ... maar bleek uiteindelijk toch heel entertaining te zijn.
De laatste dag bezochten we 'The Great temple of Cao Dai Holy Land' waar er net een ceremonie begon...
en de Cu Chi tunnels (het tunnelnetwerk dat ze tijdens de oorlog gebruikten)

... diezelfde avond vlogen we naar Hanoi (Elisa en Curll bleven nog een dagje).

Hanoi

Het eerste wat ik deed bij aankomst in Hanoi was bevriezen van de kou :-) ... deed me terug even aan België denken (koude, regen). Ik, Wim en Hugo hebben dan een wandeling door Hanoi gemaakt. Wel tof: je hebt een vleesstraat, een kledingstraat, een ijzerstraat, een tuperwarestraat, een schoenenstraat, noem maar op ...
Hier bezochten we ook Hoan Kiem Lake, Ho Chi Mingh's Mausoleum ('t was net wel de sluitingsdag dus z'n lijk hebben we niet echt gezien), the One Pilar Pagoda.

De dag erna arriveerden Elisa en haar man ook en vertrokken we voor twee dagen naar Hallong Bay waar we een boottocht deden tussen de Limestone Cliffs en ook overnachtten op de boot ... dit was echt het hoogtepunt van de vakantie voor mij ... 't was precies of we in de Pirates of the Caribean film beland waren ... s'avonds die sterrenhemel en wakker worden met dat zicht was echt super!
We bezochten hier ook the Cave of Suprise
en s'avonds was het al weer tijd om terug te keren. Afscheid genomen van de anderen (denk niet dat we drie toffere mensen hadden kunnen vinden om Vietnam mee te verkennen) en dan vetrokken Wim en ik nog twee daagjes onder ons tweetjes naar...

Kuala Lumpur

Toen we daar in den donkere aankwamen was onze eerste indruk van Wow! We hadden terug een deftige autostrade, alles was er super mooi verlicht.
De dag erna was wel wat minder ... overdag zag je pas hoe vuil de stad was (Wim zag wél voor de eerste keer in z'n leven een rat en een kakkerlak). Het zijn er allemaal van die wolkenkrabbers enz... maar niks is mooi onderhouden. We hadden graag de brug bezocht tussen de bekende twin towers maar moesten 4 uur wachten en aangezien we terug moesten vertrekken hebben we dit gemist. s'Avonds konden we terug naar Singapore ... Home Sweet Home :-)
en